دوستت دارم هايم را شنيده اي، دوستت دارم هايم نجواهايم، رازهاي مگويم، زمزمه هاي سحرم شده اند. دوستت دارم هايم را پيش روي تو مي گذارم پيشکشي اندک از دلي عاشق و به تماشاي تو مي نشينم. دوستت دارم هايم کم آمده اند در پيشگاه بزرگيت. واژه ها حقيرند در برابر تو و کلمه ها کوچکند از توصيف تو. باران براي تو از عرش به فرش افتاد، گل براي تو زميني شد و زمين گلهايش را براي تو فرش کرد، سيب براي تو بر زمين افتاد. (سَبَّحَ لِلّهِ مافِي السَّمَواتِ وَاهَرْضِ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ؛). آن چه در آسمان ها و زمين است، خدا را تنزيه مي كند و اوست عزيز و حكيم. تمام ذرات جهان تو را حمد و تسبيح مي گويند. من دوستت دارم هايم را گلي مي کنم و در باغچه ي عشق مي کارم و همه را يکجا مي چينم و در زير پاي تو مي ريزم.
دوستت دارم هايم من در برابر دوستت دارم هاي تو مثال قطره و باران است. تو دوستت دارم هايت زيادند و براي همين پخش کرده اي در افلاک و هر ذره اي را از عشق چشانده اي. عشق از تو بال و پر گرفت و تو عشق آموختي. آري مي شمارم دوست داستت هايت را که پاياني نيست. مي شمارم نفس هاي آغازين را و گريه ها و خنده هاي به هم آميخته ،را مي شمارم خانه ام را خانه اي از جنس عشق، سقفي که در زير آن تو را دوست دارم، مي شمارم دوست داشتن هايت را و کم مي آورم و تو چه بزرگواري. . و سجده براي تو کم است. (وَلِلّهِ يَسْجُدُ مَنْ فِي السَّماواتِ وَالأَرْضِ طَوْعاً وَكَرْهاً وَظِلالُهُمْ بِالْغُدُوِّ وَالآصالِ). آن چه در آسمان ها و زمين است و هم چنين سايه هاي آنها صبح و شام از روي ميل و اجبار براي خدا سجده مي كنند. دوستت دارم هاي من چه کم است.
درباره این سایت